Yine Rijkaard

Bu adamı seviyorum işte. Bazen ufak tefek 1-2 seçimini eleştirsemde seviyorum. Duruşunu, her yerden fışkıran futbol zekasını, karizmasını, profesyonelliğini ve karşısındakilerin de profesyonel olduğunu düşünmesini, röportaj sırasında gelen saçma sapan soruları cevapladıktan sonra tercüme edilirken sağa sola bakıp durmasını, özellikle organize ataklarla gelen gollerden sonra çocuk gibi sevinmesini seviyorum. Gitmesini de istemiyorum.

2 sene başarı gelmedi diye 2 senelik emeğimizi çöpe atarsak, önümüzdeki yıl şampiyon olup 2 sene daha ağlamak müstehaktır bize. İyi bir kadro kurarak ya da bu kadronun en verimli şekilde kullanılacağı taktikle belki bu sene şampiyon oluruz ama bir sistem kurmayı (eğer) başarabilirsek senelerce şampiyon oluruz, Avrupa'da yeniden kupa alabiliriz. Bir futbol ekolü yaratabiliriz. Bu ihtimal için bile çıkılan yolda devam edilmeli. O bizi bırakmadıkça arkasında durulmalı.

Rijkaard hakkında müthiş bir yazı yayınlamış borges, yazının tamamı şurada. Ama son bir paragrafı var ki, okuduğum en iyi Rijkaard analizi. Şöyle diyor:

Rijkaard'ın yaptığı çok güzel '1' yemek var. Onu yapmak içim buraya geldi. Malzemelerini yanında getirmeyi düşünmeyip 'Tuz filan vardır orda yaa' bakış açısıyla mutfağa girdi. Mutfak zengin ama istedikleri yok.. Evin sahibi her seferinde elinde başka bir şeyle geliyor ama istediği yok ve aynı zamanda her şey dağınık biçimde yerleştirilmiş, kaos hüküm sürüyor. Bizim temizlikçi kadın oradan on tane atıştırmalık yemek çıkarır lakin misafirler o duyduğu yemeğin kokusunu alıp muhteşem bir yemek beklentisi içerisinde.. Birileri ona 'Gerekli' malzemeleri sağlayıp mutfağa şekil vermediği zaman olmayacak.. Her şey o çok iyi yapabildiği ünlü yemeğinyapılacağı mutfağın düzenine ve malzemelere bağlı.. bekliyoruz..

Durum bu..